مصطفی اسماعیل

00':30''

71 0

یومیذ یتذکر الانسان؛ کلیپ تلاوت بخشی از مصطفی اسماعیل

کانال :

در آن روز انسان متذکر می شود فرازی از تلاوت استاد مرحوم مصطفی اسماعیل سوره فجر مقام نهاوند

09':19''

669 0

تلاوت آیاتی از سوره غاشیه | مصطفی اسماعیل

کانال :

تلاوت آیات ۲ تا ۲۶ سوره مبارکه غاشیه و آیات ۱ تا ۱۴ سوره مبارکه فجر را با صدا و تصویر مصطفی اسماعیل قاری به نام جهان اسلام که در سال ۱۹۶۶ میلادی در استدیو مصر اجرا شده است مشاهده می‌کنید

10':18''

784 0

تلاوت آیاتی از سوره فجر | مصطفی اسماعیل

کانال :

تلاوت مصطفی اسماعیل قاری بنام جهان اسلام را که در سال ۱۹۶۶ در استودیو مصر اجرا شد مشاهده می‌کنید

12':52''

325 0

تلاوت آیاتی از سوره فرقان | مصطفی اسماعیل

کانال :

تلاوتی کمتر شنیده شده از آیات سوره مبارکه فرقان با صوت قاری مصری مصطفی محمد مرسی اسماعیل را می‌شنوید

07':07''

2065 0

تلاوت تصویری «مصطفی اسماعیل» در دهه شصت میلادی

کانال :

تلاوت آیات ۱۰ تا ۱۴ سوره مبارکه نحل با صوت و تصویر مصطفی اسماعیل قاری بنام جهان اسلام ارائه می‌شود که در اواخر دهه شصت میلادی اجرا و برای نخستین بار از تلویزیون مصر پخش شده است

25':42''

1367 0

تلاوت آیاتی از سوره ق و ذاریات | مصطفی اسماعیل

کانال :

تلاوت کمتر شنیده شده از آیات ۳۱ تا ۴۵ سوره مبارکه ق و آیات ۱ تا ۲۵ سوره مبارکه ذاریات را با صوت مصطفی اسماعیل قاری بنام مصری می‌شنوید این تلاوت قدیمی سال ۱۹۶۵ در مسجد مرسی العباس شهر اسکندریه مصر اجرا شد

05':25''

630 0

تلاوت آیاتی از سوره بقره | مصطفی اسماعیل

کانال :

تلاوت مجلسی آیات 185 و 186 با نوای استاد مصطفی اسماعیل

10':07''

8412 0

تلاوت تصویری استاد مصطفی اسماعیل

کانال :

تلاوت کمتر دیده شده از آیات ۷۳ تا ۷۵ سوره مبارکه زمر و آیات ابتدایی سوره مبارکه علق با صوت و تصویر مصطفی اسماعیل قاری بنام مصری ارائه می‌شود این تلاوت به یاد ماندنی در مراسم یادبود زکریا احمد موسیقی‌دان مشهور مصری در سال ۱۹۶۲ اجرا شده بود

12':25''

6581 0

صوت/ تلاوت مجلسی آیات ۲۵۳ تا ۲۷۱ سوره بقره با صدای مصطفی اسماعیل

کانال :

باشگاه خبرنگاران سوره بقره دومین سوره قرآن کریم و بزرگترین سوره آن است به نحوی که از جزء اول قرآن شروع شده و در جزء سوم پایان می پذیرد این سوره اولین سوره مدنی است که پس از هجرت پیامبر اکرم ص به مدینه به تدریج و در زمان های پراکنده نازل شده و 286 آیه دارد علت نامگذاری این سوره به بقره داستانی است در مورد گاو بنی اسرائیل که در آیات 67 تا 73 آمده است این سوره از طولانی ترین سوره های قرآن مجید است تلْک الرسل فضلْنا بعْضهمْ على بعْض منْهمْ منْ کلم الله ورفع بعْضهمْ درجات وآتیْنا عیسى ابْن مرْیم الْبینات وأیدْناه بروح الْقدس ولوْ شاء الله ما اقْتتل الذین منْ بعْدهمْ منْ بعْد ما جاءتْهم الْبینات ولکن اخْتلفوا فمنْهمْ منْ آمن ومنْهمْ منْ کفر ولوْ شاء الله ما اقْتتلوا ولکن الله یفْعل ما یرید ﴿۲۵۳﴾ برخى از آن پیامبران را بر برخى دیگر برترى بخشیدیم از آنان کسى بود که خدا با او سخن گفت و درجات بعضى از آنان را بالا برد و به عیسى پسر مریم دلایل آشکار دادیم و او را به وسیله روح القدس تایید کردیم و اگر خدا مى‏ خواست کسانى که پس از آنان بودند بعد از آن [همه] دلایل روشن که برایشان آمد به کشتار یکدیگر نمى ‏پرداختند ولى با هم اختلاف کردند پس بعضى از آنان کسانى بودند که ایمان آوردند و بعضى از آنان کسانى بودند که کفر ورزیدند و اگر خدا مى‏ خواست با یکدیگر جنگ نمیکردند ولى خداوند آنچه را مى‏ خواهد انجام مى‏ دهد ۲۵۳ یا أیها الذین آمنوا أنْفقوا مما رزقْناکمْ منْ قبْل أنْ یأْتی یوْم لا بیْع فیه ولا خلة ولا شفاعة والْکافرون هم الظالمون ﴿۲۵۴﴾ اى کسانى که ایمان آورده‏ اید از آنچه به شما روزى داده‏ ایم انفاق کنید پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى و کافران خود ستمکارانند ۲۵۴ الله لا إله إلا هو الْحی الْقیوم لا تأْخذه سنة ولا نوْم له ما فی السماوات وما فی الْأرْض منْ ذا الذی یشْفع عنْده إلا بإذْنه یعْلم ما بیْن أیْدیهمْ وما خلْفهمْ ولا یحیطون بشیْء منْ علْمه إلا بما شاء وسع کرْسیه السماوات والْأرْض ولا یئوده حفْظهما وهو الْعلی الْعظیم﴿۲۵۵﴾ خداست که معبودى جز او نیست زنده و برپادارنده است نه خوابى سبک او را فرو مى‏ گیرد و نه خوابى گران آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت‏ سرشان است مى‏ داند و به چیزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمى‏ یابند کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست و اوست والاى بزرگ ۲۵۵ لا إکْراه فی الدین قدْ تبین الرشْد من الْغی فمنْ یکْفرْ بالطاغوت ویؤْمنْ بالله فقد اسْتمْسک بالْعرْوة الْوثْقى لا انْفصام لها والله سمیع علیم ﴿۲۵۶﴾ در دین هیچ اجبارى نیست و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است پس هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد به یقین به دستاویزى استوار که آن را گسستن نیست چنگ زده است و خداوند شنواى داناست ۲۵۶ الله ولی الذین آمنوا یخْرجهمْ من الظلمات إلى النور والذین کفروا أوْلیاؤهم الطاغوت یخْرجونهمْ من النور إلى الظلمات أولئک أصْحاب النار همْ فیها خالدون ﴿۲۵۷﴾ خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده‏ اند آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى ‏برد و[لى] کسانى که کفر ورزیده‏ اند سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در مى ‏برند آنان اهل آتشند که خود در آن جاودانند ۲۵۷ ألمْ تر إلى الذی حاج إبْراهیم فی ربه أنْ آتاه الله الْملْک إذْ قال إبْراهیم ربی الذی یحْیی ویمیت قال أنا أحْیی وأمیت قال إبْراهیم فإن الله یأْتی بالشمْس من الْمشْرق فأْت بها من الْمغْرب فبهت الذی کفر والله لا یهْدی الْقوْم الظالمین ﴿۲۵۸﴾ آیا از حال‏ آن کس که چون خدا به او پادشاهى داده بود و بدان مى ‏نازید و در باره پروردگار خود با ابراهیم محاجه مى‏کرد خبر نیافتى‏ آنگاه که ابراهیم گفت‏ پروردگار من همان کسى است که زنده مى ‏کند و مى‏ میراند گفت‏ من هم‏ زنده مى ‏کنم و هم‏ مى‏ میرانم‏ ابراهیم گفت‏ خداى من‏ خورشید را از خاور برمى ‏آورد تو آن را از باختر برآور پس آن کس که کفر ورزیده بود مبهوت ماند و خداوند قوم ستمکار را هدایت نمى ‏کند ۲۵۸ أوْ کالذی مر على قرْیة وهی خاویة على عروشها قال أنى یحْیی هذه الله بعْد موْتها فأماته الله مائة عام ثم بعثه قال کمْ لبثْت قال لبثْت یوْما أوْ بعْض یوْم قال بلْ لبثْت مائة عام فانْظرْ إلى طعامک وشرابک لمْ یتسنهْ وانْظرْ إلى حمارک ولنجْعلک آیة للناس وانْظرْ إلى الْعظام کیْف ننْشزها ثم نکْسوها لحْما فلما تبین له قال أعْلم أن الله على کل شیْء قدیر ﴿۲۵۹﴾ یا چون آن کس که به شهرى که بامهایش یکسر فرو ریخته بود عبور کرد و با خود مى‏گفت‏ چگونه خداوند اهل‏ این ویرانکده‏ را پس از مرگشان زنده مى ‏کند پس خداوند او را به مدت‏ صد سال میراند آنگاه او را برانگیخت‏ و به او گفت‏ چقدر درنگ کردى‏ گفت‏ یک روز یا پاره‏ اى از روز را درنگ کردم‏ گفت‏ نه‏ بلکه صد سال درنگ کردى‏ به خوراک و نوشیدنى خود بنگر که طعم و رنگ آن‏ تغییر نکرده است‏ و به درازگوش خود نگاه کن که چگونه متلاشى شده است‏ این ماجرا براى آن است که هم به تو پاسخ گوییم‏ و هم تو را در مورد معاد نشانه‏ اى براى مردم قرار دهیم‏ و به این‏ استخوانها بنگر چگونه آنها را برداشته به هم پیوند مى‏ دهیم‏ سپس گوشت بر آن مى ‏پوشانیم‏ پس هنگامى که چگونگى زنده ساختن مرده‏ براى او آشکار شد گفت‏ اکنون‏ مى‏ دانم که خداوند بر هر چیزى تواناست‏ ۲۵۹ وإذْ قال إبْراهیم رب أرنی کیْف تحْیی الْموْتى قال أولمْ تؤْمنْ قال بلى ولکنْ لیطْمئن قلْبی قال فخذْ أرْبعة من الطیْر فصرْهن إلیْک ثم اجْعلْ على کل جبل منْهن جزْءا ثم ادْعهن یأْتینک سعْیا واعْلمْ أن الله عزیز حکیم ﴿۲۶۰﴾ و یاد کن‏ آنگاه که ابراهیم گفت‏ پروردگارا به من نشان ده‏ چگونه مردگان را زنده مى ‏کنى‏ فرمود مگر ایمان نیاورده‏ اى‏ گفت‏ چرا ولى تا دلم آرامش یابد فرمود پس‏ چهار پرنده برگیر و آنها را پیش خود ریز ریز گردان‏ سپس بر هر کوهى پاره‏ اى از آنها را قرار ده‏ آنگاه آنها را فرا خوان‏ شتابان به سوى تو مى ‏آیند و بدان که خداوند توانا و حکیم است‏ ۲۶۰ مثل الذین ینْفقون أمْوالهمْ فی سبیل الله کمثل حبة أنْبتتْ سبْع سنابل فی کل سنْبلة مائة حبة والله یضاعف لمنْ یشاء والله واسع علیم ﴿۲۶۱﴾ مثل صدقات‏ کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مى کنند همانند دانه‏ اى است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه‏ اى صد دانه باشد و خداوند براى هر کس که بخواهد آن را چند برابر مى ‏کند و خداوند گشایشگر داناست‏ ۲۶۱ الذین ینْفقون أمْوالهمْ فی سبیل الله ثم لا یتْبعون ما أنْفقوا منا ولا أذى لهمْ أجْرهمْ عنْد ربهمْ ولا خوْف علیْهمْ ولا همْ یحْزنون ﴿۲۶۲﴾ کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مى کنند سپس در پى آنچه انفاق کرده‏ اند منت و آزارى روا نمى دارند پاداش آنان برایشان نزد پروردگارشان محفوظ است‏ و بیمى بر آنان نیست و اندوهگین نمى ‏شوند ۲۶۲ قوْل معْروف ومغْفرة خیْر منْ صدقة یتْبعها أذى والله غنی حلیم﴿۲۶۳﴾ گفتارى پسندیده در برابر نیازمندان‏ و گذشت از اصرار و تندى آنان‏ بهتر از صدقه‏ اى است که آزارى به دنبال آن باشد و خداوند بى ‏نیاز بردبار است‏ ۲۶۳ یا أیها الذین آمنوا لا تبْطلوا صدقاتکمْ بالْمن والْأذى کالذی ینْفق ماله رئاء الناس ولا یؤْمن بالله والْیوْم الْآخر فمثله کمثل صفْوان علیْه تراب فأصابه وابل فترکه صلْدا لا یقْدرون على شیْء مما کسبوا والله لا یهْدی الْقوْم الْکافرین ﴿۲۶۴﴾ اى کسانى که ایمان آورده‏ اید صدقه ‏هاى خود را با منت و آزار باطل مکنید مانند کسى که مالش را براى خودنمایى به مردم‏ انفاق مى ‏کند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد پس مثل او همچون مثل سنگ خارایى است که بر روى آن‏ خاکى نشسته‏ است‏ و رگبارى به آن رسیده و آن سنگ‏ را سخت و صاف بر جاى نهاده است‏ آنان =ریاکاران‏ نیز از آنچه به دست آورده‏ اند بهره‏ اى نمى ‏برند و خداوند گروه کافران را هدایت نمى ‏کند ۲۶۴ ومثل الذین ینْفقون أمْوالهم ابْتغاء مرْضات الله وتثْبیتا منْ أنْفسهمْ کمثل جنة بربْوة أصابها وابل فآتتْ أکلها ضعْفیْن فإنْ لمْ یصبْها وابل فطل والله بما تعْملون بصیر ﴿۲۶۵﴾ و مثل صدقات‏ کسانى که اموال خویش را براى طلب خشنودى خدا و استوارى روحشان انفاق مى کنند همچون مثل باغى است که بر فراز پشته‏ اى قرار دارد که اگر رگبارى بر آن برسد دو چندان محصول برآورد و اگر رگبارى هم بر آن نرسد باران ریزى براى آن بس است‏ و خداوند به آنچه انجام مى‏ دهید بیناست‏ ۲۶۵ أیود أحدکمْ أنْ تکون له جنة منْ نخیل وأعْناب تجْری منْ تحْتها الْأنْهار له فیها منْ کل الثمرات وأصابه الْکبر وله ذریة ضعفاء فأصابها إعْصار فیه نار فاحْترقتْ کذلک یبین الله لکم الْآیات لعلکمْ تتفکرون ﴿۲۶۶﴾ آیا کسى از شما دوست دارد که باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد که از زیر آنها نهرها روان است‏ و براى او در آن باغ‏ از هر گونه میوه‏ اى فراهم‏ باشد و در حالى که او را پیرى رسیده و فرزندانى خردسال دارد ناگهان‏ گردبادى آتشین بر آن باغ‏ زند و باغ یکسر بسوزد این گونه‏ خداوند آیات خود را براى شما روشن مى‏ گرداند باشد که شما بیندیشید ۲۶۶ یا أیها الذین آمنوا أنْفقوا منْ طیبات ما کسبْتمْ ومما أخْرجْنا لکمْ من الْأرْض ولا تیمموا الْخبیث منْه تنْفقون ولسْتمْ بآخذیه إلا أنْ تغْمضوا فیه واعْلموا أن الله غنی حمید ﴿۲۶۷﴾ اى کسانى که ایمان آورده‏ اید از چیزهاى پاکیزه‏ اى که به دست آورده‏ اید و از آنچه براى شما از زمین برآورده‏ ایم‏ انفاق کنید و در پى ناپاک آن نروید که از آن‏ انفاق نمایید در حالى که آن را اگر به خودتان مى‏ دادند جز با چشم‏ پوشى و بى‏ میلى‏ نسبت به آن‏ نمى‏ گرفتید و بدانید که خداوند بى ‏نیاز ستوده صفات‏ است‏ ۲۶۷ الشیْطان یعدکم الْفقْر ویأْمرکمْ بالْفحْشاء والله یعدکمْ مغْفرة منْه وفضْلا والله واسع علیم ﴿۲۶۸﴾ شیطان شما را از تهیدستى بیم مى‏ دهد و شما را به زشتى وامى دارد ولى‏ خداوند از جانب خود به شما وعده آمرزش و بخشش مى‏ دهد و خداوند گشایشگر داناست‏ ۲۶۸ یؤْتی الْحکْمة منْ یشاء ومنْ یؤْت الْحکْمة فقدْ أوتی خیْرا کثیرا وما یذکر إلا أولو الْألْباب ﴿۲۶۹﴾ خدا به هر کس که بخواهد حکمت مى ‏بخشد و به هر کس حکمت داده شود به یقین‏ خیرى فراوان داده شده است‏ و جز خردمندان‏ کسى پند نمى‏ گیرد ۲۶۹ وما أنْفقْتمْ منْ نفقة أوْ نذرْتمْ منْ نذْر فإن الله یعْلمه وما للظالمین منْ أنْصار ﴿۲۷۰﴾ و هر نفقه‏ اى را که انفاق‏ یا هر نذرى را که عهد کرده‏ اید قطعا خداوند آن را مى‏ داند و براى ستمکاران هیچ یاورى نیست‏ ۲۷۰ إنْ تبْدوا الصدقات فنعما هی وإنْ تخْفوها وتؤْتوها الْفقراء فهو خیْر لکمْ ویکفر عنْکمْ منْ سیئاتکمْ والله بما تعْملون خبیر﴿۲۷۱﴾ اگر صدقه ‏ها را آشکار کنید این‏ کار خوبى است‏ و اگر آن را پنهان دارید و به مستمندان بدهید این براى شما بهتر است‏ و بخشى از گناهانتان را مى‏ زداید و خداوند به آنچه انجام مى‏ دهید آگاه است‏ ۲۷۱

09':32''

11371 0

تلاوت سوره بقره آیات 185-187 استاد مصطفی اسماعیل

کانال :

تلاوت تصویری سوره بقره آیات 185 تا 187 با نوای ماندگار استاد مصطفی اسماعیل

07':14''

5230 0

استاد مصطفی اسماعیل / سوره غاشیه / آیات 8 تا 26

کانال :

این تلاوت نادر در سال ۱۹۶۷ م در مسجد صدا و سیمای کشور مصر اجرا شده و برای اولین بار در تاریخ ۱۳۹۴۴۲ مصادف با ۶ رمضان ۱۴۳۶ از شبکه اول تلویزیون مصر پخش شد

28':00''

11167 0

مصاحبه تصویری استاد مصطفی اسماعیل

کانال :

مصاحبه تصویری با استاد مصطفی اسماعیل به همراه زیرنویس فارسی